Osoby uzyskujące prawo jazdy kategorii D1 i D (autobusy) oprócz kursu na wymaganą kategorię, będą musiały przejść dodatkowe szkolenie - tzw. kwalifikację wstępną. Najwięcej kontrowersji wzbudza okres tego dokształcania. Ustawodawca określił, że szkolenie kwalifikacyjne ma się odbywać w wymiarze 280 godz., w tym: 260 godzin teorii, 20 godzin jazdy i 8 godzin szkolenia w ekstremalnych warunkach. W związku z powyższym zarysowują się na tym tle dwa zagrożenia: brak odpowiedniej kadry dydaktycznej oraz trudności z wygospodarowaniem przez kandydatów wolnego czasu na tak obszerne szkolenie – komentuje “Truck & Business”.
Kwalifikacja wstępna - W programie szkoleń kwalifikacyjnych znajdą się zajęcia teoretyczne oraz praktyczne szkolenia w ośrodkach doskonalenia techniki jazdy w warunkach ekstremalnych. Tu nasuwają się pytania głównie o prowadzanie szkoleń z zakresu jazdy w trudnych warunkach. Do wykonywania tak skomplikowanych ćwiczeń wymagany jest odpowiednio przygotowany teren oraz sprzęt. Pewnym rozwiązaniem, jednak bardzo kosztownym w fazie zakupu, jest wprowadzenie do ośrodków szkolenia symulatorów pozwalających na imitacje różnych zagrożeń występujących na drodze. System szkolenia i okresowych badań kierowców nie przewiduje sprawdzania umiejętności zachowania się człowieka w sytuacjach zagrożenia wypadkiem. Zadania te mogą być, przynajmniej w części zrealizowane za pomocą urządzeń zwanych symulatorami jazdy samochodem (driving simulators). Wszyscy kierowcy zawodowi, niezależnie od terminu uzyskania prawa jazdy będą zobowiązani do odbywania, raz na 5 lat, szkoleń okresowych tzw. kwalifikacji okresowych w zakresie transportu drogowego osób lub rzeczy.
Metodyka prowadzenia szkoleń - Materiał do opanowania przez przyszłych kandydatów na kierowców zawodowych jest bardzo obszerny. Dlatego ważne jest, aby w odpowiedni sposób został on przez kursantów przyswojony. - Przekazywanie złożonych treści związanych z prezentowanym zagadnieniem w formie tradycyjnego wykładu jest mało efektywne – mówi Janusz Drzewiecki, doradca DGSA. – Dlatego ważne jest zarówno teoretyczne wyjaśnienie istoty problemu w formie omówienia zagadnienia, wprowadzenie do zajęć prezentacji multimedialnych obrazujących zdarzenia drogowe, których przyczyną było np. nieprawidłowe zamocowanie ładunku i pokaz różnych rodzajów środków mocujących.
Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców została przyjęta i weszła w życie. Państwa członkowskie zostały zobowiązane do wprowadzenia w życie przepisów niezbędnych do wykonania tej dyrektywy do 10 września 2006 r. Zastosowanie przedstawionych wcześniej przepisów powinno nastąpić najpóźniej do 10 września 2008 r. dla transportu osób i do 10 września 2009 r. dla transportu rzeczy. Jak powiedział dr inż. Dariusz Starkowski (Wydział Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej) – mimo tej bardzo potrzebnej choć często krytykowanej przez środowisko transportowców Dyrektywy, do tej pory nie ukazały się akty wykonawcze, które powinny uporządkować i przygotować całe środowisko transportowców oraz ośrodki szkolenia do nowej odmiennej sytuacji szkolenia kierowców zawodowych. Obecnie wszystkie zainteresowane strony czekają na rozporządzenie z Ministerstwa Transportu określające szczegółowe wymagania dotyczące warunków przeprowadzania kursów w ośrodkach szkoleniowych, w tym również nauki jazdy w ekstremalnych warunkach na specjalnie przystosowanych autodromach lub z wykorzystaniem symulatorów jazdy.
Projekty z ministerstwa - Ministerstwo pracuje nad udoskonaleniem systemu eliminującego zagrożenia na polskich drogach. Obecnie zaawansowane są prace nad dwoma projektami ustaw związanych z transportem drogowym:
1. Rządowy projekt ustawy o kierujących pojazdami przyjęty przez Radę Ministrów 6 lutego 2007 r.
2. Projekt ustawy o dopuszczeniu pojazdów do ruchu.
