(Fot.: PD@N 422-10jm)
Opublikowano oficjalną odpowiedź na interpelację nr 1629 w sprawie zmian w ustawie Prawo o ruchu drogowym dotyczących osób poruszających się na wrotkach i rolkach. Pytania zgłosiła grupa posłów: Piotr Cieśliński, Tomasz Piotr Nowak, Maciej Orzechowski i Cezary Tomczyk. Odpowiadając - Tadeusz Jarmuziewicz, sekretarz stanu w Ministerstwie, Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. W opinii ministerstwa regulacja statusu osób poruszających się na rolkach i wrotkach jako kategorii odrębnej od pieszych, jak również zakwalifikowanie tych urządzeń w ruchu drogowym jako pojazdów nie znajduje uzasadnienia
Szanowna Pani Marszałek! Odpowiadając na pismo z dnia 8 lutego 2012 r. (znak: SPS-023-1619/12) przekazujące interpelację posła Macieja Orzechowskiego oraz grupy posłów w sprawie zmian w ustawie Prawo o ruchu drogowym dotyczących osób poruszających się na wrotkach i rolkach, uprzejmie przedstawiam następujące stanowisko.
Na wstępie należy wskazać, że obecnie obowiązujące przepisy przewidują procedury umożliwiające dopuszczenie do ruchu drogowego zróżnicowanych typów pojazdów. Przykładem tego jest procedura homologacji typu w odniesieniu do pojazdów dwu-, trzy- i czterokołowych, określona w rozporządzeniu ministra infrastruktury z dnia 28 lipca 2005 r. w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych mających dwa lub trzy koła, niektórych pojazdów samochodowych mających cztery koła oraz motorowerów (Dz. U. z 2005 r. Nr 162, poz. 1360, z późn. zm.). Procedura ta jest zharmonizowana w ramach Unii Europejskiej z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/24/WE z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwu- i trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylającej dyrektywę Rady 92/61/EWG (Dz. Urz. WE L 124/1 z 9 maja 2002 r., z późn. zm.). Zakres pojazdów wyłączonych z procedury homologacji typu zawiera § l ust. 2 ww. rozporządzenia i obejmuje m.in. pojazdy przeznaczone do zawodów sportowych na drogach i poza nimi, a także pojazdy określonej konstrukcji, zaprojektowane do użytku rekreacyjnego poza drogą.
Odnosząc się natomiast do urządzeń takich jak rolki czy też wrotki, należy zauważyć, że są to urządzenia przeznaczone do rekreacji lub do uprawiania sportów ekstremalnych, a więc do wykorzystania poza drogami publicznymi, wobec czego nie są one objęte zakresem regulacji ww. dyrektyw, a w konsekwencji nie są objęte również przepisami o dopuszczeniu pojazdów do ruchu, zawartymi w rozdziale II działu I I I ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.). W świetle art. 2 pkt 18 powyższej ustawy, osobę poruszająca się na drodze na rolkach i wrotkach uważa się za pieszego. Wskazuje na to również art. 60 ust. 2 pkt 4 tej ustawy, który zabrania kierującemu ciągnięcia za pojazdem osoby na nartach, sankach, wrotkach lub innym podobnym urządzeniu. Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że intencją ustawodawcy jest zakwalifikowanie osób poruszających się przy użyciu tego rodzaju urządzeń do kategorii pieszych.
Należy również w tym względzie mieć na uwadze przepisy art. 2 pkt 8 i 9 ustawy Prawo o ruchu drogowym, z których wynika, że pieszy, w tym także używający wrotek lub rolek, może poruszać się jedynie na poboczu lub chodniku. Wyjątek stanowi strefa zamieszkania, w której obowiązują odmienne zasady ruchu drogowego. Zgodnie z art. 11 ust. 5 ustawy, w strefie tej pieszy korzysta z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdem.
W związku z powyższym, w opinii Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, regulacja statusu osób poruszających się na rolkach i wrotkach jako kategorii odrębnej od pieszych, jak również zakwalifikowanie tych urządzeń w ruchu drogowym jako pojazdów nie znajduje uzasadnienia.
Z poważaniem