Jak informują media, do Polskiego Związku Głuchych wpływają skargi od osób niesłyszących, którym wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego nie chcą zapewnić tłumaczy języka migowego w trakcie egzaminów na prawo jazdy. Ośrodki egzaminacyjne powołują się na obowiązujące rozporządzenie, które pozwala im podejmować takie decyzje. Obowiązek taki został nałożony ustawą o języku migowym, a jedyne, co osoba niesłysząca musi zrobić, to zgłosić zamiar wizyty w urzędzie przynajmniej trzy dni wcześniej. WORD-ów przepisy ustawy jednak nie realizują. Poseł Marek Plura, który pełnił funkcje sprawozdawcy ustawy, przyznaje, że ustawa nie jest kompletnym rozwiązaniem. - Dostęp do bezpłatnego tłumacza w trakcie egzaminu na prawo jazdy powinien być jednym z najpilniejszych uzupełnień - mówi. I tak tłumacze są obecni podczas egzaminu, ale koszty ponoszą kandydaci na kierowców. Tłumacze są potrzebni, aby przełożyć polecenia egzaminatora przed częścią teoretyczną, ale na czas rozwiązywania testu musi wyjść. Potem towarzyszy niesłyszącemu kursantowi w trakcie części praktycznej. PZG oferuje rabaty przy korzystaniu ze związkowych tłumaczy. Tymczasem Polski Związek Głuchych skierował do ministra transportu pismo (tekst poniżej), w nim wnosi o usunięcie dyskryminujących praktyk i oczekuje odpowiedzi.
Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (2011.209.1243) (fragment):
(...) Art. 9. 1. Organ administracji publicznej jest zobowiązany do udostępnienia usługi pozwalającej na komunikowanie się.
2. Za usługę, o której mowa w ust. 1, należy rozumieć w szczególności wykorzystanie środków wspierających komunikowanie się.
3. Organ administracji publicznej jest zobowiązany do upowszechnienia informacji o usłudze, o której mowa w ust. 2.
4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, jest realizowany w sposób powszechnie przyjęty, w szczególności w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronach internetowych organu administracji publicznej i w miejscach publicznie dostępnych w tym organie.
Art. 10. 1. Podmiot zobowiązany zapewnia możliwość korzystania przez osoby uprawnione z pomocy wybranego tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika. Przepisy art. 7 i art. 8 stosuje się odpowiednio.
2. Przepis, o którym mowa w ust. 1, nie wyklucza możliwości korzystania z innych uprawnień.
Art. 11. 1. Organ administracji publicznej zapewnia, na zasadach określonych w art. 12, dostęp do świadczenia usług tłumacza PJM, SJM i SKOGN, zwanych dalej "świadczeniem".
2. Świadczenie może być realizowane również przez pracownika organu administracji publicznej posługującego się PJM lub SJM lub z wykorzystaniem środków wspierających komunikowanie się.
3. Świadczenie jest bezpłatne dla osoby uprawnionej, będącej osobą niepełnosprawną w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 i Nr 171, poz. 1016).
4. Do świadczenia stosuje się odpowiednio art. 8.
Art. 12. 1. Osoba uprawniona, o której mowa w art. 11 ust. 3, jest zobowiązana zgłosić chęć skorzystania ze świadczenia ze wskazaniem wybranej metody komunikowania się, do właściwego ze względu na właściwość sprawy organu administracji publicznej, co najmniej na 3 dni robocze przed tym zdarzeniem, z wyłączeniem sytuacji nagłych.
2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być dokonane w formie określonej przez organ administracji publicznej, w sposób dostępny dla osób uprawnionych.
3. Po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, organ administracji publicznej jest zobowiązany do zapewnienia obsługi osoby uprawnionej, w terminie przez nią wyznaczonym lub z nią uzgodnionym, na zasadach określonych w ustawie.
4. Organ administracji publicznej, w przypadku braku możliwości realizacji świadczenia zawiadamia wraz z uzasadnieniem osobę uprawnioną, wyznaczając możliwy termin realizacji świadczenia lub wskazując na inną formę realizacji uprawnień określonych w niniejszej ustawie. (...)
(Fot.: PD@N 456-39)
