W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się już definicja miejsca zamieszkania dla celów podatkowych. Pozwoli to na łatwiejsze ustalenie miejsca zamieszkania, przez co ułatwi uniknięcie zapłaty podatku w Polsce od zagranicznych dochodów. Od 1 stycznia 2007 r. przepisy prawa podatkowego zawierają własną definicję miejsca zamieszkania podatnika. Zgodnie ze znowelizowanym art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Spełnienie już jednego z wymienionych warunków będzie oznaczało posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce.