Posłanka Małgorzata Kidawa-Błońska oraz poseł Marcin Kierwiński w interpelacji (nr 14489) postawili ministrowi pytania w projektu rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 14 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem. Posłowie odnieśli się do problemu kontroli organizacji ruchu drogowego. Pytali o planowane zmiany stosownego rozporządzenia, o obowiązek informowania organu kontrolnego o zmianach w terminach prac oraz o zasady ewidencjonowania dróg wewnętrznych objętych strefą ruchu lub strefą zamieszkania i precyzyjną definicję drogi wewnętrznej. Odpowiedzi udzielił Tadeusz Jarmuziewicz (fot.), sekretarz stanu w MTBiGM. Pełen tekst poniżej:
(Fot.: PD@N 460-55jm)
Szanowna Pani Marszałek! W związku z interpelacją posłów Małgorzaty Kidawy-Błońskiej oraz Marcina Kierwińskiego otrzymaną przy piśmie, nr SPS-023-14489/13, z dnia 20 lutego 2013 r. dotyczącą projektu rozporządzenia ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem poniżej przedstawiam następujące informacje.
Na wstępie, odnosząc się do kwestii podnoszonych w interpelacji przez panią poseł Małgorzatę Kidawę-Błońską oraz pana posła Marcina Kierwińskiego, uprzejmie informuję, iż organy zarządzające ruchem określa art. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), zgodnie z którym:
- generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad (GDDKiA) zarządza ruchem na drogach krajowych,
- marszałek województwa zarządza ruchem na drogach wojewódzkich,
- starosta zarządza ruchem na drogach powiatowych i gminnych.
Kompetencje wymienionych organów (GDDKiA, marszałka województwa oraz starosty) nie obejmują zarządzania ruchem na drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu. Natomiast organem zarządzającym ruchem na drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, na podstawie przywołanych wyżej przepisów jest prezydent miasta.
Zarządzanie ruchem na drogach wewnętrznych, w tym w strefie ruchu i strefie zamieszkania, należy do podmiotu zarządzającego tymi drogami. Wprowadzenia zmian do funkcjonujących w organizacji ruchu rozwiązań technicznych dokonuje organ zarządzający ruchem. Zmiana organizacji ruchu wymaga sporządzenia projektu organizacji ruchu. Projekt organizacji ruchu, zgodnie z którym zatwierdza się organizację ruchu, musi być zgodny z wymaganiami zawartymi w przepisach § 5 rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz. U. Nr 177, poz. 1729). Dlatego też na podstawie tych przepisów projekt organizacji ruchu powinien zawierać m.in. przewidywany termin wprowadzenia czasowej organizacji ruchu oraz termin wprowadzenia nowej stałej organizacji ruchu lub przywrócenia poprzedniej stałej organizacji ruchu - w przypadku projektu dotyczącego wykonywania robót na drodze Ponadto należy również zwrócić uwagę na fakt, iż regulacja zawarta w przepisach § 11 przywołanego wyżej rozporządzenia z dnia 23 września 2003 r. jednoznacznie wskazuje, że organizację ruchu, w szczególności zadania techniczne polegające na umieszczaniu i utrzymaniu znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej, urządzeń sygnalizacji dźwiękowej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu, realizuje na własny koszt zarząd drogi. Jeżeli jednak jednostka taka nie została utworzona, to w myśl przepisów art. 21 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260) zadania zarządu drogi wykonuje zarządca drogi. Zarządcą drogi zgodnie z przepisami art. 19 wyżej wymienionej ustawy o drogach publicznych jest organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg. Do katalogu organów posiadających kompetencje zarządców dróg w odniesieniu do poszczególnych kategorii dróg publicznych należą:
- generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad dla dróg krajowych,
- zarząd województwa dla dróg wojewódzkich,
- zarząd powiatu dla dróg powiatowych,
- wójt (burmistrz, prezydent miasta) dla dróg gminnych.
Zarządcą wszystkich dróg publicznych zlokalizowanych w granicach miasta, za wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta. Zarządcą dróg wewnętrznych w świetle przepisów art. 8 ustawy o drogach publicznych jest zarządca terenu, na którym zlokalizowana jest droga, a w przypadku jego braku właściciel tego terenu. Odpowiadając na pierwsze pytanie postawione w interpelacji pani poseł Małgorzaty Kidawy-Błońskiej i pana posła Marcina Kierwińskiego, uprzejmie informuję Panią Marszałek, że ujęcie w projekcie sankcji nakładanych na jednostkę wprowadzającą organizację ruchu na drogach publicznych spowoduje, że wskazany powyżej organ zarządzający ruchem będzie nakładał sankcję na organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego wykonujący obowiązki zarządcy drogi. W praktyce proponowane rozwiązanie w przypadku dróg krajowych spowodowałoby, że generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad posiadałby instrumenty prawne pozwalające nałożyć sankcję na generalnego dyrektora dróg krajowych i autostrad.
Odnosząc się do możliwości ustalenia sankcji za wprowadzanie organizacji ruchu na drogach wewnętrznych, pragnę zauważyć, że w celu zagwarantowania właściwego oznakowywania dróg wewnętrznych, w tym położonych w strefach ruchu oraz strefach zamieszkania, ustawą z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 1018) znowelizowano przepisy ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756, z późn. zm.), dodając przepisy art. 85a. Zgodnie z tym art. 85a osoba, która narusza obowiązek dotyczący sposobu oznakowania dróg wewnętrznych lub zleca wadliwe dokonanie tej czynności (m.in. zarządca lub właściciel terenu, na którym zlokalizowany jest parking), popełnia wykroczenie. Zarówno Policji, jak i straży gminnej (miejskiej) przysługują uprawnienia do nałożenia na właściwy podmiot kary grzywny. Przepisy te weszły w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia przywołanej wyżej ustawy o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, tj. 21 sierpnia 2012 r.
Wobec powyższego organy kontroli mogą na podstawie ww. przepisów stosować sankcje w przypadku występowania w organizacji ruchu na drogach wewnętrznych wzorów znaków nieokreślonych przepisami obowiązującego prawa albo oznakowania umieszczonego niezgodnie z wymaganiami tych przepisów.
Biorąc pod uwagę obecny stan prawny, stwierdzam, iż brak jest uzasadnienia do wprowadzenia propozycji proponowanej w interpelacji pani poseł Małgorzaty Kidawy-Błońskiej i pana posła Marcina Kierwińskiego. W nawiązaniu do drugiego pytania uprzejmie wyjaśniam, że przywołane wyżej przepisy rozporządzenia z dnia 23 września 2003 r. w wystarczający stopniu regulują kwestie terminu wprowadzenia organizacji ruchu. Dlatego też w mojej ocenie nie istnieje potrzeba podejmowania przez resort prac w przedmiotowym zakresie.
Odnosząc się do trzeciego pytania z interpelacji posłów Małgorzaty Kidawy-Błońskiej oraz Marcina Kierwińskiego, uprzejmie informuję, iż zgodnie z art. 10 ustawy o drogach publicznych właściwy zarządca drogi prowadzi ewidencję dróg, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów. Przepis ten dotyczy zatem jedynie dróg publicznych, z których może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem.
Moim zdaniem nie jest zasadne wprowadzanie podobnego obowiązku dla dróg wewnętrznych objętych strefą ruchu lub zamieszkania. Drogi wewnętrzne mają ograniczoną dostępność, a prowadzenie ewidencji tych dróg będzie stanowić dodatkowe obciążenie dla podmiotów zarządzających tymi drogami.
Z poważaniem
