Poseł Stanisław Szwed zgłosił interpelację nr 7204 w sprawie opłat za korzystanie z przystanków i dworców w transporcie publicznym. W imieniu resortu wypowiedział się Tadeusz Jarmuziewicz, sekretarz stanu w MTBiGM.
Interpelacja (nr 7204)
do ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej
w sprawie opłat za korzystanie z przystanków i dworców w transporcie publicznym
Art. 16 ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13) mówi, że: “W transporcie drogowym za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców mogą być pobierane opłaty”. Stawki opłat ustalane powinny być w drodze negocjacji między gminą, na obszarze której jest usytuowany przystanek lub dworzec, i właścicielem albo zarządzającym przystankiem lub dworcem. Stawki opłat powinny być ustalane z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad dla wszystkich operatorów i przewoźników wykonujących publiczny transport zbiorowy. Maksymalne stawki winny wynosić 0,05 zł za zatrzymanie pojazdu na przystanku i 1 zł na dworcu autobusowym. Tak jest, gdy właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządowa. Gdy przystanki i dworce przechodzą w ręce prywatne, właściciele lub zarządzający ustalają stawki dowolnie (od 2 zł do skrajnych 24 zł), mimo że winny być one negocjowane przez samorząd.
Szanowny Panie Ministrze! Biorąc pod uwagę, że stawki za korzystanie z przystanków i dworców autobusowych ustalane są w wielu przypadkach bardzo dowolnie, a ma to wpływ na ceny biletów, zwracam się do Pana z następującympytaniem: Czy w ministerstwie trwają prace nad doprecyzowaniem zapisów ustawy, co ujednoliciłoby stawki za korzystanie z przystanków i dworców autobusowych?
Z poważaniem
Poseł Stanisław Szwed
Bielsko-Biała, dnia 17 lipca 2012 r.
Tadeusz Jarmuziewicz, sekretarz stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
Szanowna Pani Marszałek! Odpowiadając na pismo z dnia 27 lipca 2012 r., znak: SPS-023-7204/12, przy którym przekazana została interpelacja posła na Sejm RP pana Stanisława Szweda w sprawie opłat za korzystanie z przystanków i dworców w transporcie publicznym, przedstawiam poniżej odpowiedź odnoszącą się do zagadnień poruszonych w tej interpelacji.
Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13, z późn. zm.) w odniesieniu do obiektów przystankowych wyróżnia obiekty, których właścicielem albo zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego oraz obiekty, których jednostka samorządowa nie jest ani właścicielem, ani zarządzającym. W pierwszym przypadku, zgodnie z art. 16 ust. 4 ustawy, za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców mogą być pobierane opłaty, których stawka jest ustalana w drodze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego i nie może być wyższa, niż stawki określone w art. 16 ust. 5 tej ustawy. Natomiast w przypadku, gdy jednostka samorządowa nie jest właścicielem lub zarządzającym przystankiem komunikacyjnym lub dworcem, zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy, stawki opłat za korzystanie z tych obiektów ustalane są w drodze negocjacji między gminą, na obszarze której jest usytuowany przystanek lub dworzec a właścicielem albo zarządzającym tym obiektem. Określone w tym trybie stawki opłat, zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy, powinny być ustalone z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad dla wszystkich operatorów i przewoźników, wykonujących publiczny transport drogowy na obszarze właściwości organizatora. W szczególności odnosi się to do takich kwestii, jak np.:
- jednakowa wysokość stawki opłat,
- uwzględnianie standardu poszczególnych przystanków komunikacyjnych lub dworców,
- uwzględnianie wielkości taboru, jakim wykonywany jest przewóz.
W przypadku, gdy właścicielem lub zarządzającym przystankiem komunikacyjnym lub dworcem nie jest jednostka samorządowa, stawki pobieranych opłat podlegają mechanizmom rynkowym, a więc opłata ta nie ma charakteru opłaty regulowanej. Zgodnie z przepisami ww. ustawy podstawą do ustalenia stawki opłaty za korzystanie z przystanków i dworców, w przypadku gdy ich właścicielem jest podmiot prywatny, są negocjacje. Mają one na celu osiągnięcie porozumienia możliwego do zaakceptowania przez obu partnerów negocjacji. Kluczowe znaczenie w trakcie takich negocjacji z jednej strony powinny mieć koszty utrzymania przystanku lub dworca, z drugiej strony poziom cen za korzystanie z podobnych przystanków i dworców w danym regionie. Zatem w przypadku, gdy w trakcie negocjacji właściciel albo zarządzający przystankiem lub dworcem stawia wygórowane żądania finansowe, zadaniem gminy jest niedopuszczenie, aby ustalone stawki opłat były zbyt wysokie w stosunku do kosztów związanych z funkcjonowaniem tych obiektów, gdyż może to mieć wpływ na cenę biletów oferowanych przez przewoźników mieszkańcom danej gminy.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej nie przewiduje obecnie prowadzenia prac nad zmianą ustawy o publicznym transporcie zbiorowym.
Z poważaniem
