(525-20 fot. jola michasiewicz)
W swojej interpelacji (interpelacja nr 34489) w sprawie łączenia ruchu pieszych i rowerzystów, zaadresowanej do ministra infrastruktury i rozwoju poseł Przemysław Czarnecki wskazywał, iż łączenie ruchu pieszych i rowerzystów niesie za sobą niebezpieczeństwo. Pytał:
1.Czy łączenie ruchu pieszego i rowerowego w jednym ciągu jest aby na pewno dobrym rozwiązaniem?
2.Czy Ministerstwo posiada informacje o ilości wypadków na łączonych ciągach pieszo-rowerowych?
Odpowiadający, sekretarz stanu Paweł Olszewski potwierdził, iż rozwiązanie w postaci drogi dla rowerów i pieszych, na której ruch pieszych i rowerów odbywa się na całej powierzchni drogi może zapewniać bezpieczeństwo i efektywność ruchu, pod warunkiem, że ich zastosowanie uwzględnia występujące natężenie ruchu oraz parametry techniczne drogi, a kierujący rowerami muszą stosować się do wskazanych wyżej obowiązków wynikających z ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz do znaków drogowych umieszczonych w organizacji ruchu.
Poinformował także o końcowej fazie przygotowań projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Przewiduje się wprowadzenie do rozporządzenia pojęcia ścieżki pieszo-rowerowej, której możliwość zastosowania będzie uzależniona od natężenia ruchu pieszych i rowerzystów oraz od jej usytuowania na lub poza terenem zabudowy - dodał.
Odpowiedź na interpelację nr 34489
w sprawie łączenia ruchu pieszych i rowerzystów
Szanowna Pani Marszałek, W odpowiedzi na przekazaną interpelację nr 34489 posła Przemysława Czarneckiego w sprawie “łączenia ruchu pieszych i rowerzystów” poniżej przedstawiam informację w tym zakresie.
Ad. pyt. 1. “Czy łączenie ruchu pieszego i rowerowego w jednym ciągu jest aby na pewno dobrym rozwiązaniem?”
Ciągi pieszo-rowerowe zapewniają pieszym i rowerzystom możliwość przemieszczania się wzdłuż jezdni przy wykorzystaniu tej samej przestrzeni w separacji od ruchu pojazdów samochodowych, które stanowią istotne zagrożenie dla ww. grup niechronionych uczestników ruchu drogowego. Ponadto ciągi pieszo-rowerowe poprawiają mobilność pieszych i rowerzystów, przez co zapewniona zostaje dostępność do miejsc pracy, szkół, domów, sklepów etc.
Należy zwrócić uwagę, że w przypadku realizacji nowej infrastruktury dla pieszych i rowerzystów (budowy), a także w przypadku jej rozbudowy lub przebudowy nadrzędnym celem projektanta powinno być oddzielanie ruchu pieszych i rowerzystów od ruchu innych pojazdów oraz ruchu pieszych od ruchu rowerzystów. Zastosowanie infrastruktury przeznaczonej do wspólnego ruchu pieszych i rowerzystów powinno wynikać z konkretnych przesłanek technicznych, np. potrzeby zachowania ciągłości tras, po których poruszają się piesi lub rowerzyści, przy jednoczesnym braku terenu pozwalającego na odrębne ich zaprojektowanie.
Kwestie projektowania i wykonywania infrastruktury dla pieszych i rowerzystów w pasach drogowych dróg publicznych reguluje rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430, z późn. zm.). Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia przepisy w nim zawarte stosuje się wyłącznie przy projektowaniu, budowie oraz przebudowie dróg publicznych i związanych z nimi urządzeń budowlanych, a także przy projektowaniu i budowie urządzeń niezwiązanych z drogami publicznymi, sytuowanych w ich pasach drogowych.
Przepisy tego rozporządzenia wyraźnie wskazują na konieczność oddzielnego projektowania chodników i ścieżek rowerowych. Z kolei przypadek określony w § 47 ust. 1 pkt 3 (tj. jednokierunkowa ścieżka rowerowa, po której mogą poruszać się piesi) należy stosować wyjątkowo. Wówczas nie wyznacza się oddzielnych torów ruchu dla pieszych i rowerzystów, a ścieżkę taką oznacza się znakiem pionowym C-13/C-16 rozdzielonym kreską poziomą.
Zgodnie z § 40 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393, z późn. zm.) umieszczone na jednej tarczy symbole znaków C-13 i C-16 oddzielone kreską poziomą oznaczają, że droga jest przeznaczona dla pieszych i kierujących rowerami. Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) kierujący rowerem jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeśli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Kierujący rowerem, korzystając z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym.
Ponadto, przepis pkt 4.2.19. załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz. U. Nr 220, poz. 2181, z późn. zm.) stanowi, że wspólne użytkowanie przedmiotowej drogi przez rowerzystów i pieszych może być stosowane, jeżeli natężenie ruchu pieszego nie przekracza 450 osób/h, a natężenie rowerów nie przekracza 50 rowerów/h lub też ruch pieszy jest nie większy niż 50 osób/h, a ruch rowerowy - nie przekracza 250 rowerów/h.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że rozwiązanie w postaci drogi dla rowerów i pieszych, na której ruch pieszych i rowerów odbywa się na całej powierzchni drogi może zapewniać bezpieczeństwo i efektywność ruchu, pod warunkiem, że ich zastosowanie uwzględnia występujące natężenie ruchu oraz parametry techniczne drogi, a kierujący rowerami muszą stosować się do wskazanych wyżej obowiązków wynikających z ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz do znaków drogowych umieszczonych w organizacji ruchu.
Jednocześnie informujemy, że w końcowej fazie przygotowań jest projekt rozporządzenia zmieniający rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Przewiduje się wprowadzenie do rozporządzenia pojęcia ścieżki pieszo-rowerowej, której możliwość zastosowania będzie uzależniona od natężenia ruchu pieszych i rowerzystów oraz od jej usytuowania na lub poza terenem zabudowy.
Ad. pyt. 2. “Czy Ministerstwo posiada informacje o ilości wypadków na łączonych ciągach pieszo-rowerowych?”
System Ewidencji Wypadków i Kolizji zarządzany przez Komendę Główną Policji umożliwia uzyskanie zestawień dot. wypadków z udziałem pieszych i rowerzystów na chodniku oraz drodze dla rowerów. Dane z lat 2012-2014 wskazują, że w wypadkach tych (stanowiących ok. 0,2% ogólnej liczby wypadków) nie dochodzi do zdarzeń śmiertelnych, a liczba rannych jest niewielka. Szczegóły zaprezentowano w tabeli poniżej:
|
Wypadki |
Zabici |
Ranni | ||||
|
chodnik |
droga dla rowerów |
chodnik |
droga dla rowerów |
chodnik |
droga dla rowerów | |
|
2012 |
67 |
22 |
- |
- |
67 |
22 |
|
2013 |
84 |
17 |
- |
- |
84 |
17 |
|
2014 |
89 |
28 |
- |
- |
89 |
28 |
