- Na 59. posiedzeniu Senat RP wprowadził siedem poprawek do ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Komisje senackie gospodaki narodowej oraz samorządu terytorialnego zaproponowały poprawki, które dotyczą one m.in. postoju aut wycofanych z ruchu i procedury odholowania oraz przepadku pojazdu.To właśnie do części nowelizacji regulującej procedury usuwania, przechowywania i przepadku pojazdów senackie komisje zgłosiły poprawki merytoryczne. Nowelizacja zezwala staroście na wystąpienie do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku na rzecz powiatu pojazdu usuniętego z drogi, jeżeli powiadomiony o tym właściciel lub osoba uprawniona nie odebrała pojazdu w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia. Senatorowie uważają, że powiadomienie skierowane do właściciela pojazdu powinno pouczać go o tym, co nastąpi jeżeli nie odbierze pojazdu. Według nich starosta nie powinien występować z wnioskiem do sądu wcześniej niż po upływie 30 dni od powiadomienia właściciela. Senatorowie uważają także, że właściciel pojazdu wycofanego z ruchu powinien być zobowiązany do zapewnienia miejsca postoju poza drogą publiczną, strefą zamieszkania albo strefą ruchu.
W porządku obrad zaplanowanego na 21, 22 i 23 lipca br. 71. posiedzenia RP jako punkt o który może być uzupełniony porządek obrad wymieniono: sprawozdanie Komisji Infrastruktury o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw.
Uzasadnienie uchwały Senatu: Na posiedzeniu w dniu 8 lipca 2010 r. Senat rozpatrzył ustawę o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw i uchwalił do niej 7 poprawek. Zgodnie z art. 78a ust. 5 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, właściciel pojazdu lub podmiot, któremu powierzono pojazd, jest obowiązany zapewnić wycofanemu z ruchu pojazdowi postój poza drogą publiczną i strefą zamieszkania. Zdaniem Senatu, przepis ten należy uzupełnić o wskazanie, że postój wycofanego pojazdu nie może mieć miejsca także w strefie ruchu (poprawka nr 1). W dodawanym do art. 100c ust. 4a (art. 1 pkt 7 noweli), posłużono się określeniem "dane lub informacje", podczas gdy ustawa określając treść centralnej ewidencji kierowców posługuje się konsekwentnie pojęciem "dane". Mając na względzie konieczność zapewnienia spójności terminologicznej w ustawie oraz wyeliminowania możliwych wątpliwości interpretacyjnych uchwalono poprawkę nr 2. W myśl art. 130a ust. 2a (art. 1 pkt 9 lit. b noweli), od usunięcia pojazdu z drogi odstępuje się, jeżeli przed wydaniem dyspozycji usunięcia lub w trakcie usuwania ustaną przyczyny jego usunięcia, natomiast jeśli wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu spowodowało powstanie kosztów, do ich pokrycia jest obowiązany właściciel pojazdu. W art. 130a ust. 10h przewidziano solidarną z właścicielem odpowiedzialność osoby dysponującej pojazdem na podstawie innego niż własność tytułu prawnego za koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu. Senat opierając się na założeniu konsekwencji aksjologicznej i prakseologicznej racjonalnego prawodawcy wprowadza solidarną z właścicielem odpowiedzialność osoby dysponującej pojazdem na podstawie innego niż własność tytułu prawnego również z tytułu kosztów związanych z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu, jeżeli od usunięcia odstąpiono. W poprawce nr 3 przyjęto, iż "podobne" ustawodawca powinien traktować analogicznie. Poprawka nr 4 ma charakter redakcyjny. Zgodnie z art. 130a ust. 10 (art. 1 pkt 9 lit. j noweli), starosta będzie występował do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku usuniętego z drogi pojazdu na rzecz powiatu, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel lub osoba uprawniona nie odbierze go w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia. Ponieważ ustawa nie określa terminu, w którym organ powinien powiadomić właściciela o usunięciu pojazdu, uznano za konieczne wprowadzenie do niej terminu instrukcyjnego dla starosty, na podstawie którego wystąpienie z wnioskiem o orzeczenie przepadku pojazdu będzie możliwe dopiero po upływie określonego czasu od dnia zawiadomienia właściciela (poprawka nr 5). Mając na względzie, iż organy władzy muszą działać lojalnie w stosunku do obywatela dodano również dyspozycję, iż powiadomienie musi zawierać pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu. W uchwalonej poprawce usuwa się także zbędne odesłanie do ust. 10a (§ 23 ust. 3 Zasad techniki prawodawczej). Poprawka nr 6 zmierza do zapewnienia spójności terminologicznej w ustawie - Kodeks postępowania cywilnego (§ 10 Zasad techniki prawodawczej). Natomiast poprawka nr 7 ujednolica sposób sformułowania przepisów przejściowych wskazując, iż dotyczą one nowelizowanych przepisów w ich dotychczasowym brzmieniu.
Przypomnijmy - uchwalona przez Sejm w czerwcu br. ustawa rozszerza stosowanie prawa o ruchu drogowym na tzw. drogi wewnętrzne, realizuje nałożony przez Unię Europejską obowiązek przekazania Komisji Europejskiej informacji o emisji dwutlenku węgla przez pojazdy po raz pierwszy rejestrowane na terytorium Polski oraz normuje procedury usuwania, przechowywania i przepadku pojazdów. Nowelizacja przepisów dotyczących trybu usunięcia pojazdu z drogi, jego przechowywania i przepadku jest konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z czerwca 2008 r. Trybunał uznał wtedy, że przepisy prawa o ruchu drogowym, które dopuszczają pozbawienie prawa własności pojazdu bez prawomocnego orzeczenia sądu, są niezgodne z konstytucją. Zdaniem Trybunału jedynie sądowy tryb orzekania o przepadku rzeczy gwarantuje wnikliwe rozpatrzenie sprawy oraz chroni jednostkę przed bezprawnym pozbawieniem prawa własności. Zgodnie z nowelizacją, pojazd można usunąć, jeżeli nie ma karty parkingowej, a stoi na miejscu dla niepełnosprawnych, albo został zaparkowany pod znakiem zapowiadającym usunięcie pojazdu na koszt właściciela.
