Legislacja

W sprawie poziomu hałasu na drogach publicznych

27 września 2012

Posłanka Małgorzata Niemczyk w swojej interpelacji (7900) postawiła pytania ministrowi środowiska, a donoszące się do spraw dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku w odniesieniu do dróg publicznych. Odpowiedzi w imieniu resortu udzieliła Beata Jaczewska, podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska. Podsumowała problem informując jednocześnie, iż biorąc pod uwagę pojawiające się ostatnio sygnały o problemach z utrzymaniem standardów dotyczących poziomu hałasu w środowisku, podjęto decyzję o zmianie przepisów rozporządzenia ministra środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826). Obecnie trwa analiza zgłoszonych w trakcie konsultacji społecznych i uzgodnień międzyresortowych uwag do projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.

Interpelacja (nr 7900)

do ministra środowiska

w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku w odniesieniu do dróg publicznych

Szanowny Panie Ministrze! Minister środowiska rozporządzeniem z dnia 14 czerwca 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 826) ustalił dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku. Zgodnie z ww. rozporządzeniem dopuszczalne normy hałasu dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, terenów zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży (szkoły, przedszkola), terenów domów opieki społecznej oraz terenów szpitali w miastach to 55 dB w czasie dnia oraz 50 dB w nocy. Zgodnie z dyrektywą unijną 2002/49/WE żaden mieszkaniec UE nie powinien być narażony na hałas o poziomie zagrażającym zdrowiu lub jakości życia, a ekspozycja populacji na hałas o poziomie powyżej 65 dB powinna zostać zlikwidowana; pod żadnym pozorem nie wolno dopuścić do ekspozycji na hałas o poziomie powyżej 85 dB.

W świetle przytoczonej dyrektywy unijnej dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku w odniesieniu do dróg publicznych zostały w Polsce ustalone na dość niskim poziomie. Ma to pozytywny skutek w postaci obniżenia ekspozycji mieszkańców Polski na hałas, jednakże rozwiązanie to posiada również negatywne skutki. Otóż do kosztów budowy nowej drogi lub remontu starej trzeba doliczyć kwotę przeznaczoną na budowę ekranów akustycznych. Bazując na doniesieniach prasowych: koszt wykonania 1 m2 ekranu akustycznego wynosi zależnie od jego wysokości od ok. 150 do 230 euro. Na samym odcinku autostrady A2 w województwie mazowieckim i województwie łódzkim wykonanie ekranów akustycznych kosztowało ponad 250 mln zł. Uważam, że działanie takie jest nieproporcjonalne w stosunku do osiąganych korzyści. Reasumując, pieniądze, które mogłyby zostać przeznaczone na budowę dróg czy remonty istniejących arterii, przeznaczane są na budowę ekranów akustycznych. Szanowny Panie Ministrze! Nie jestem przeciw ograniczaniu poziomu hałasu. Co więcej, uznaję takie działanie za słuszne i konieczne. Jednakże uważam, że polskie normy powinny zostać dostosowane do tych, które zostały wyznaczone przez Unię Europejską. Spowodowałoby to, że ekranów akustycznych budowałoby się mniej, a to z kolei zmniejszyłoby koszty budowania dróg, przy jednoczesnym zachowaniu znikomej szkodliwości społecznej.

Mając na uwadze powyższe, zwracam się z uprzejmą prośbą do Pana Ministra o odniesienie się do następujących kwestii:

1. Czy planuje się zmianę rozporządzenia ministra środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku w zakresie podwyższenia norm hałasu w odniesieniu do dróg publicznych? Jeżeli tak, w jakim czasie to nastąpi?

2. W przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie zawarte w pkt 1 proszę o wykazanie okoliczności, które powodują, że w Polsce dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku w odniesieniu do dróg publicznych muszą być ustalone na niższym poziomie niż ma to miejsce w niektórych krajach Europy Zachodniej.

Z góry dziękuję za udzielenie odpowiedzi na niniejszą interpelację.

Z wyrazami szacunku

Poseł Małgorzata Niemczyk

Łódź, dnia 6 sierpnia 2012 r.

Beata Jaczewska, podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska:

Szanowna Pani Marszałek! W odpowiedzi na pismo z dnia 21 sierpnia 2012 r., znak: SPS-023-7900/12, przekazujące interpelację pani poseł Małgorzaty Niemczyk w sprawie zmiany przepisów dotyczących dopuszczalnych poziomów hałasu, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Jakkolwiek przepis art. 174 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) stanowi, że eksploatacja dróg nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska, a więc m.in. dopuszczalnego poziomu hałasu w środowisku, to przepisy o ochronie środowiska absolutnie nie obligują do budowy ekranów akustycznych zarówno przy nowo projektowanych, jak i modernizowanych drogach. Ekran akustyczny jest bowiem tylko jednym z wielu rozwiązań technicznych mogących zabezpieczyć środowisko przed ponadnormatywnym akustycznym oddziaływaniem źródeł hałasu.

W szczególności w przypadku ponadnormatywnej emisji hałasu do środowiska w wyniku eksploatacji dróg ekrany akustyczne są niejednokrotnie nieskutecznym zabezpieczeniem akustycznym, choć niezwykle chętnie proponowanym i stosowanym przez inwestorów czy zarządzających drogami. Niekiedy budowa ekranów wynika z chęci ochrony przed hałasem, z zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a nie z obowiązku ochrony środowiska przed hałasem, czyli terenów rzeczywiście zagospodarowanych w sposób wymagający tej ochrony. Równocześnie nierzadko buduje się ekrany z uwzględnieniem prognoz obejmujących nazbyt długi horyzont czasowy (np. 20 lat), co jest nieuzasadnione ze względu na zachodzące w czasie zmiany decydujące o rzeczywistym akustycznym oddziaływaniu drogi na środowisko, a tym samym o prawidłowym wyborze zabezpieczeń akustycznych. Ponadto nie bez znaczenia pozostaje tu także następujący w czasie proces naturalnego niszczenia ekranu. Nierzadko w wielu sytuacjach urbanistycznych, podejmując decyzję o budowie ekranu akustycznego, nie uwzględnia się dyspozycji przepisu art. 135 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, który stanowi, że jeżeli z przeglądu ekologicznego albo z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymaganej przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.), albo z analizy porealizacyjnej wynika, że mimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych nie mogą być dotrzymane standardy jakości środowiska poza terenem zakładu lub innego obiektu, to m.in. dla trasy komunikacyjnej tworzy się obszar ograniczonego użytkowania.

Jednak biorąc pod uwagę pojawiające się ostatnio sygnały o problemach z utrzymaniem standardów dotyczących poziomu hałasu w środowisku, podjęto decyzję o zmianie przepisów rozporządzenia ministra środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826). Obecnie trwa analiza zgłoszonych w trakcie konsultacji społecznych i uzgodnień międzyresortowych uwag do projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.