Policjanci Komendy Powiatowej Policji w Lubaczowie prowadzą czynności w sprawie wyłudzenia z Wydziału Komunikacji Starostwa w Lubaczowie prawa jazdy. Podejrzanym jest mieszkaniec Cieszanowa, 29-letni kierowca, który otrzymał prawo jazdy, mimo iż wcześniej zabrali mu je norwescy policjanci. Przy pomocy Biura Międzynarodowej Współpracy udało się ustalić, że mężczyzna w lutym ub. roku został zatrzymany w Norwegii przez tamtejszych funkcjonariuszy, stwierdzono stan nietrzeźwości i zostało mu zabrane prawo jazdy. Kilka miesięcy później, już w Polsce kierowca w wydziale komunikacji złożył oświadczenie, że prawo jazdy zgubił. Otrzymał nowy dokument.
Z kolei w Zielonej Górze prokurator rejonowy skierował do sądu akt oskarżenia przeciwko 38-letniemu mężczyźnie (mieszkającemu na terenie Niemiec). Oskarżony w 2008 roku złożył – mimo pouczenia o odpowiedzialności karnej za składane oświadczenie - otóż przedłożył pracownikowi Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta wniosek o wydanie wtórnika dokumentu prawa jazdy kat. B wraz z pisemnym fałszywym oświadczeniem, iż dokument nie został mu zatrzymany. W trakcie procedury wydawania nowego prawa jazdy okazało się jednak, że poprzedni dokument został zabrany oskarżonemu przez policję i złożone przez niego oświadczenie mija się z prawdą.
Oskarżonemu grozi kara do 3 lat pozbawienia wolności. Wyłudzenie dokumentu prawa jazdy pod pozorem jego zagubienia, w sytuacji, kiedy uprawnienia zostały odebrane, jest przestępstwem ściganym z urzędu.

(Fot.: PD@N 389-49)
Ustawa - Kodeks Karny – art. 233 § 1: (...)
Rozdział XXX
Przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości
Art. 233. § 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.
§ 3. Nie podlega karze, kto, nie wiedząc o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania, składa fałszywe zeznanie z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.
§ 4. Kto, jako biegły, rzeczoznawca lub tłumacz, przedstawia fałszywą opinię lub tłumaczenie mające służyć za dowód w postępowaniu określonym w § 1,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. (...)
§ 6. Przepisy § 1-3 oraz 5 stosuje się odpowiednio do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. (...)