Sytuacja następująca: na parkingu przed supermarketem Pani wyładowuje poczynione zakupy. Wózek z nimi stoi na wolnym miejscu parkingowym, z którego skorzystać chce inny kierowca. Czeka, ale niestety mało cierpliwie. Zdenerwowany zastawia swoim samochodem pojazd Pani i udaje się na zakupy. “Zablokowana” wzywa stosowne służby i ostatecznie sprawa trafia do sądu. Sąd Rejonowy w Rybniku uznał mężczyznę za winnego dokonania wykroczenia z art. 97 kodeksu wykroczeń (Dz. U. 2013 poz. 482). Zgodnie z nim: Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie, podlega karze grzywny do 3000 złotych lub karze nagany. Biorąc to pod uwagę sąd wymierzył mężczyźnie karę grzywny w wysokości 200 zł. Apelację od wyroku rozpatrywał Sąd Okręgowy w Gliwicach. Sędzia uznał winę mężczyzny jednak jego zdaniem orzeczona w pierwszej inastancji kara była za wysoka. “Charakter i okoliczności czynu popełnionego przez obwinionego pozwalają na wymierzenie mu kary łagodniejszej tzn. nagany. (...) Należy mieć na względzie, iż społeczna szkodliwość przypisanego obwinionemu nie jest znaczna, a nadto trzeba mieć na uwadze iż zachowanie kobiety również nie było należyte“ - argumentowano w orzeczeniu. Kara nagany zdaniem sędziego będzie wystarczająca do nauczenia obwinionego przestrzegania porządku prawnego i zasad współżycia społecznego. Poniżej sentencja wyroku, dla Państwa lektury i może refleksji.
Sygn. Akt. V 2Ka 38/15:
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
w konsekwencji wniesionej apelacji Sąd dokonał zmiany zaskarżonego wyrok w zakresie orzeczonej wobec obwinionego kary poprzez orzeczenie za popełnione wykroczenie nagany oraz uchylił rozstrzygnięcie zawartego w punkcie 2 wyroku.
Na wstępie należy wskazać, iż Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Ustalając stan faktyczny zasadnie Sąd oparł się na zeznaniach świadkówI. Z.,E. G.,D. B.,A. K., A. W.oraz zgromadzonej w sprawie dokumentacji, a także częściowo wyjaśnieniach samego obwinionego R. W..
ObwinionyR. W.wprawdzie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jednakże jak słusznie wskazuje Sąd Rejonowy są one w znacznej części zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Obwiniony sam przyznał, iż przez chwilę blokował pojazdI. Z., uniemożliwiając jej wyjazd z parkingu.
W świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wina obwinionego nie budzi wątpliwości i dlatego też zasadnie Sąd Rejonowy uznał oskarżonego za winnego popełnienia wykroczenia zart. 97kw w zw. zart. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym.
Nie sposób jednak zgodzić się z Sądem Rejonowym w kwestii wymierzonej obwinionemu kary za popełnione wykroczenie. Sąd uznając obwinionego za winnego popełnienia zarzucanego wykroczenia wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 200,00 złotych. Zdaniem Sądu Okręgowego charakter i okoliczności czynu popełnionego przez obwinionego pozwalają na wymierzenie mu kary o łagodniejszym charakterze, tj. kary w postaci nagany. Należy mieć na względzie, iż społeczna szkodliwość czynu przypisanego obwinionemu nie jest znaczna, a nadto trzeba mieć na uwadze, iż zachowanieI. Z.również nie było należyte (świadek blokowała wózkiem na zakupy wolne miejsce parkingowe, opieszale wyjmowała z wózka zakupy i jednocześnie jadła loda).
Zgodnie z art. 36 §1 kw naganę można orzec wtedy, gdy ze względu na charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy należy przypuszczać, że zastosowanie tej kary jest wystarczające do wdrożenia go do poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego.
Zdaniem Sądu odwoławczego kara nagany będzie wystarczająca do wdrożenia obwinionegoR. W.do przestrzegania porządku prawnego i zasad współżycia społecznego.
Z tych też względów należało dokonać zmiany zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec obwinionego za popełniony czyn nagany. Jednocześnie orzeczono o uchyleniu rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 wyroku. Jednocześnie na podstawieart. 119 kpww zw.art. 624 §1 kpkz kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa.
