Katarzyna Osos skierowała do ministra klimatu i środowiska interpelację w sprawie programu „Mój rower elektryczny” (realizacja planowana na lata 2025-2029). Budzącą wątpliwości jest kwestia dofinansowania, które ma być wypłacane tylko w formie refundacji po zakupie pojazdu. Taka regulacja wg posłanki wyklucza osoby o niższym statusie ekonomicznym. Pada propozycja rozwiązania.
W wystąpieniu [kliknij] czytamy: - Zwrócono się do mnie w sprawie zasad programu "Mój rower elektryczny", który będzie realizowany w latach 2025-2029, a dziś pozostaje na etapie konsultacji społecznych. Proponowane zasady, z perspektywy potencjalnych beneficjentów, są skonstruowane w sposób, który może wykluczać osoby o niższym statusie ekonomicznym, bowiem przewidują wypłacenie dofinansowania tylko w formie refundacji po zakupie pojazdu. Sam program jest w istocie bardzo potrzebny, bowiem zachęca Polaków do przesiadania się z samochodów na rowery, co ma skutkować zmniejszeniem zanieczyszczenia powietrza. Rower ze wspomaganiem elektrycznym mógłby być także rozwiązaniem dla osób, które dotyka wykluczenie komunikacyjne - zamieszkujących głównie małe miejscowości i wsie. Jednak konieczność pokrycia w całości kosztu zakupu takiego roweru i dopiero późniejsza możliwość ubiegania się o zwrot nawet połowy jego wartości może być dla wielu osób barierą nie do pokonania. Średnia cena takiego sprzętu wynosi około 7-8 tys. złotych i część osób już dziś zainteresowanych udziałem w programie nie posiada dochodów pozwalających na zakup takiego roweru przed uzyskaniem dofinansowania.
K. Osos występuje z konkretnym rozwiązaniem podniesionej kwestii. Czyli proponuje wprowadzenie zasady - na wzór programu "laptop dla nauczyciela" i stworzonego pod niego systemu - by dofinansowanie pomniejszało kwotę zakupu w chwili transakcji. Posłanka uzasadnia: - Wiązałoby się to z umożliwieniem potencjalnym beneficjentom rejestracji w programie i wygenerowaniem kodu, który następnie zostałby podany sprzedawcy w chwili transakcji. Takie rozwiązanie otworzyło ten projekt na osoby z mniejszymi możliwościami finansowymi.
I końcowa konkluzja - pytanie: - Szanowna Pani Minister! Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom osób, dla których przedmiotowy program byłby szansą na polepszenie codziennego transportu i jednocześnie zadbanie o jakość powietrza, uprzejmie proszę o ustosunkowanie się do przedstawionej sprawy i udzielenie odpowiedzi: Czy wyżej wskazany problem, jak i gotowe rozwiązanie, zostaną poddane analizie? Czy istnieje możliwość wprowadzenia proponowanych zmian? Jeśli nie, co stoi na przeszkodzie? O odpowiedzi resortu będziemy informowali. (jm)
