Brak karty rowerowej u rowerzysty - od 1 stycznia 2022 r. - skutkuje mandatem 200 zł. Przywołajmy pkt 230 obowiązującego taryfikatora na podstawie którego funkcjonariusz za: Kierowanie pojazdem innym niż mechaniczny na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu przez osobę niemającą do tego uprawnienia nałoży mandat w wysokości 200 zł. Dodajmy, iż gdyby sprawa niefortunnego rowerzysty bez uprawnień trafiła do sądu może zostać orzeczona grzywna do 1500 zł.
Czy rodzice pamiętają, że ich pociecha, która ukończyła 10. rok życia i chce jechać drogą publiczną bez opieki dorosłego powinna posiadać kartę rowerową? A może nie znają lub lekceważą dotyczące ich dziecka przepisy?
Tzw. "małe prawo jazdy" czyli karta rowerowa jest dokumentem, który powinno mieć każde dziecko, które ukończy 10. rok życia i chce jeździć rowerem po drodze publicznej (dotyczy to także ścieżek rowerowych) bez opieki osoby dorosłej. Karta rowerowa to także obowiązkowy dokument dla kierującego hulajnogą elektryczną. Wyjątkiem są osoby, które ukończyły już 18 rok życia.
Przypomnijmy także obowiązujące regulacje ustawowe:
Ustawa o kierujących pojazdami.
Art. 3. 1. Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany wiek i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden z następujących warunków:
1) posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający bezpieczeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek na szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem;
2) odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;
3) zdaje egzamin państwowy.
2. Kierującym pojazdem może być również osoba, która odbywa szkolenie w ramach kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej lub kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej, o których mowa w przepisach rozdziału 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 919), i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym.
3. Osoba niepełnosprawna pod względem fizycznym może być kierującym, jeżeli uzyskała orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem.
3a. Całkowity albo częściowy ubytek słuchu nie jest przeciwwskazaniem zdrowotnym do uzyskania uprawnienia do kierowania pojazdami ani przesłanką jego cofnięcia - z wyjątkiem:
1) uzyskania prawa jazdy kategorii D1 lub D;
2) uzyskania prawa jazdy kategorii C1 lub C przez osobę, która nie posiada prawa jazdy kategorii B albo posiada je przez okres krótszy niż 2 lata;
3) cofnięcia uprawnień w zakresie prawa jazdy kategorii C lub C1 osobie, która w wyniku nagłego zdarzenia utraciła słuch w stopniu uniemożliwiającym jej rozumienie mowy z odległości jednego metra, w tym przy zastosowaniu aparatów słuchowych lub implantów słuchowych - przez okres roku od tego zdarzenia.
4. Osoba, która ukończyła 18 lat, nie jest obowiązana do posiadania dokumentu stwierdzającego posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem, wózkiem rowerowym lub pojazdem zaprzęgowym.
w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 2 lub 3
Art. 7. 1. Dokumentem stwierdzającym posiadanie uprawnienia do kierowania:
1) tramwajem - jest pozwolenie na kierowanie tramwajem;
2)2) rowerem, wózkiem rowerowym, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego - jest karta rowerowa lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T - w przypadku osób, które nie ukończyły 18 lat;
3) pojazdem zaprzęgowym - jest karta rowerowa lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T - w przypadku osób, które nie ukończyły 18 lat.
Kodeks wykroczeń. Art. 94:
§ 1. Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1500 złotych.
§ 1a. Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd inny niż mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze nagany albo karze grzywny do 1500 złotych.
Wydawnictwo Grupa IMAGE przygotowało kolejną, uaktualnioną wersję „Taryfikatora mandatów i punktów karnych. Poradnik kierowcy, policjanta, inspektora i strażnika”. Jest to kompilacja dwóch taryfikatorów obejmująca wykroczenia drogowe, za które określono wysokość grzywny nakładanej w drodze mandatu karnego oraz odpowiadające im naruszenia przepisów ruchu drogowego wraz z przypisaną liczbą punktów, zwanych potocznie „punktami karnymi” [kliknij].
Mariusz Wasiak, autor opracowania w szerokim zarysie przypomina zasady postępowania mandatowego oraz procedury związane z funkcjonowaniem systemu punktowego. Takie zestawienie ułatwia przeprowadzenie interwencji oraz właściwe jej udokumentowanie w notatniku służbowym kontrolującego, a sprawcy wykroczenia - zrozumienie istoty swojego zachowania i zastosowanych wobec niego środków.
Wykroczenia zostały uszeregowane w taki sposób, aby ułatwić ich odszukanie, kierując się przede wszystkim kryterium częstotliwości popełniania danego rodzaju wykroczenia w obrębie poszczególnych grup czynów oraz kolejnością przepisów regulujących dany obszar, podobną do tej, którą zastosowano w ustawie - Prawo o ruchu drogowym, oraz w aktach normatywnych wydanych na jej podstawie. W przypadku znaków drogowych opis danego znaku zastąpiono formą graficzną, ułatwiającą odszukanie określonego naruszenia.
Obok opisanego, bądź przedstawionego w formie graficznej wykroczenia, podano także naruszoną normę prawną (kwalifikację czynu), co jest niezbędne przy nakładaniu mandatu karnego i przydatne w razie sporządzania wniosku o ukaranie. Pozwala również na precyzyjne określenie zarzucanego sprawcy naruszenia (wykroczenia).
Opracowanie to może być pomocne także dla kierujących pojazdami, którzy niestety naruszyli przepisy ruchu drogowego. Mogą oni sprawdzić, czy wysokość mandatu określona przez interweniującego funkcjonariusza oraz liczba punktów karnych przypisanych zarzucanemu naruszeniu (naruszeniom) są zgodne z przewidzianymi w przepisach.
