Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw w dniu 17 sierpnia 2022 r. została podpisana przez Prezydenta RP. Dziś czeka już tylko na publikację. Poniżej oficjalny komunikat-informacja. (jm)
Komunikat Kancelarii Prezydenta RP:
Informacja
w sprawie ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw
Ustawa o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw zmierza do transpozycji do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1936 z dnia 23 października 2019 r. zmieniającej dyrektywę 2008/96/WE w sprawie zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej.
Podstawowym założeniem dyrektywy 2019/1936 jest doprowadzenie do znacznego zmniejszenia liczby ofiar wypadków komunikacyjnych na drogach Unii Europejskiej poprzez modernizację infrastruktury drogowej oraz zapewnienie wysokiego, jednolitego we wszystkich państwach członkowskich, poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego (BRD). Dyrektywa zakłada objęcie wzmożoną ochroną szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego, tzw. niechronionych użytkowników drogi (m.in. pieszych i rowerzystów).
Osiągnięcie tych celów ma nastąpić poprzez rozszerzenie zakresu stosowania dyrektywy 2008/96/WE na autostrady i inne drogi główne nienależące do transeuropejskiej sieci drogowej.
Zmierzając do wdrożenia przepisów dyrektywy, w noweli zaproponowano:
– rozszerzenie zakresu przedmiotowego ustawy o drogach publicznych w aspekcie zarządzania bezpieczeństwem dróg, o autostrady i drogi ekspresowe lub ich odcinki poza transeuropejską siecią drogową, oraz niektóre drogi krajowe lub ich odcinki,
– wprowadzenie nowej procedury oceny bezpieczeństwa ruchu drogowego,
– ustanowienie obowiązku przeprowadzania oceny bezpieczeństwa ruchu drogowego obejmującej całą sieć drogową w rozumieniu dyrektywy 2008/96/WE,
– wprowadzenie ukierunkowanych kontroli bezpieczeństwa ruchu drogowego i działań zaradczych,
– uwzględnianie niechronionych użytkowników drogi we wszystkich procedurach zarządzania bezpieczeństwem ruchu drogowego.
W art. 1 w pkt 1 noweli zaproponowano zmiany definicji drogi ekspresowej, autostrady oraz szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego. To ostatnie określenie obejmie niezmotoryzowanych uczestników ruchu drogowego, w szczególności pieszych i kierujących rowerem, hulajnogą elektryczną, urządzeniem transportu osobistego lub urządzeniem wspomagającym ruch, a także kierujących motocyklem, osoby niepełnosprawne lub osoby o widocznej ograniczonej sprawności ruchowej.
Ustawa nakłada na Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad jako zarządcę dróg krajowych i na zarządy województw jako zarządców dróg wojewódzkich obowiązek przeprowadzania oceny ryzyka wystąpienia wypadków i oceny dotkliwości ich skutków na drogach będących w użytkowaniu od ponad 3 lat. Każdy zarządca w zakresie swojej sieci drogowej po przeprowadzeniu ww. oceny ryzyka będzie zobligowany do przygotowania sprawozdania, na które składać się będą w szczególności wyniki oceny ryzyka oraz syntetyczny opis przyjętych założeń do dokonanej oceny ryzyka wraz z ich uzasadnieniem. Na podstawie sprawozdań z ocen przygotowanych i przekazanych przez zarządców dróg minister właściwy ds. transportu będzie dokonywał całościowej oceny BRD i klasyfikacji wszystkich dróg (odcinków dróg) objętych zakresem dyrektywy w co najmniej 3 kategoriach zgodnie z ich poziomem bezpieczeństwa. Pierwszą ocenę BRD należy wykonać do 31 grudnia 2024 r. Kolejne oceny BRD będą przeprowadzane raz na 5 lat.
Ocena bezpieczeństwa będzie z kolei podstawą do sporządzenia przez tego ministra klasyfikacji sieci dróg, przypisującej poszczególne drogi lub ich odcinki do jednej z co najmniej trzech kategorii bezpieczeństwa ruchu drogowego.
W zakresie regulacji dotyczących kanałów technologicznych projekt ustawy przewiduje zmiany przepisów ustawy o drogach publicznych wprowadzające ustawowe ograniczenie obowiązku budowy kanałów technologicznych przez zarządców dróg publicznych, w szczególności samorządowych zarządców dróg.
Obowiązek budowy kanałów technologicznych nie będzie dotyczył:
1) przebudowy drogi, jeżeli w istniejących granicach pasa drogowego brak jest miejsca na zlokalizowanie kanału technologicznego,
2) budowy lub przebudowy drogi, jeżeli w pasie drogowym została już zlokalizowana kanalizacja kablowa lub został już zlokalizowany kanał technologiczny,
3) budowy lub przebudowy drogi, jeżeli roboty budowlane obejmują wyłącznie obiekty lub urządzenia wyposażenia technicznego drogi, w szczególności: przejścia dla pieszych, przejazdy dla rowerzystów, zatoki przystankowe, perony przystankowe, stanowiska postojowe lub urządzenia do oświetlenia drogi,
4) budowy lub przebudowy drogi o długości do 1000 metrów, jeżeli projektowany kanał technologiczny nie miałby kontynuacji po żadnej ze stron oraz w ciągu 3 lat nie jest planowana budowa lub przebudowa drogi umożliwiająca kontynuację projektowanego kanału technologicznego,
5) budowy lub przebudowy istniejącego drogowego obiektu inżynierskiego, w którym usytuowanie kanału technologicznego nie jest możliwe ze względu na rodzaj lub bezpieczeństwo konstrukcji.
Ustawa przewiduje ponadto zmiany w przepisach obowiązujących obejmujące oprócz tytułowej zmiany ustawy o drogach publicznych również zmiany:
* ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane,
* ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym,
* ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych,
* ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Zmiany w tych ustawach wynikają ze zmiany zakresu przedmiotowego stosowania dyrektywy 2019/1936 i związane są z wykreśleniem z obowiązujących przepisów odniesienia do „transeuropejskiej sieci drogowej” oraz związane są ze zmianami w ustawie o drogach publicznych.
Zmiany w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych polegają na wykreśleniu art. 15zzzu tej ustawy. Przepis ten wydłużał okres obowiązywania certyfikatów audytora BRD o okres stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jednakże w związku z wydłużeniem ważności certyfikatu z 3 do 5 lat oraz w związku z tym że szkolenia, mimo stanu zagrożenia epidemicznego, są organizowane przepis ten przestał spełniać swój cel.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.
