Pieszy powinien iść chodnikiem, a nie drogą pożarową – orzekł Sąd Okręgowy w Lublinie i ostatecznie Sąd Apelacyjny w Lublinie. Jednak to droga w strefie zamieszkania i była źle odśnieżona!?
Wyrok Sądu Apelacyjnego I Wydział Cywilny w Lublinie z 30 czerwca 2020 r. sygn. akt I ACa 233/19 przywołuje przepisy: ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach; ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego; ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Powód w sprawie domagał się zasądzenia od pozwanego Ubezpieczyciela zadośćuczynienia w wysokości 80 000 zł na co uzasadniał tym, że w dniu 13 stycznia 2016 r. poślizgnął się i upadł na pochyłej drodze osiedlowej będącej drogą pożarową, które nie była należycie odśnieżona (a jedynie posypana solą). Skutkiem upadku było złamanie dwukostkowe goleni lewej. Droga ta jest nieruchomością należącą do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C., a pozwany Ubezpieczyciel jest z mocy zawartej umowy odpowiedzialny cywilnie za powstałą szkodę. Skład sędziowski orzekła, iż nie można wymagać od spółdzielni mieszkaniowej, aby odśnieżyła i pozbawiła śliskości każde miejsce na swoim terenie, po którym może poruszać się pieszy. Ruch pieszych powinien odbywać się chodnikiem, a nie drogą pożarową – orzekł sąd. W rozpatrywanej sytuacji skarżący skrócił sobie drogę z parkingu do domu wykorzystując fragment drogi pożarowej. Sąd wskazał, że powód nie wykazał, że czyn mógł być niedozwolonym i zawinionym, na czym miałaby polegać wina pozwanej spółdzielni. Natomiast sam fakt zalegania śniegu zimą w różnych miejscach nie jest jeszcze niczyją odpowiedzialnością. Z kolei pieszy powinien poruszać się przy poruszaniu po oblodzonych powierzchniach z ostrożnością i dbałością o własne bezpieczeństwo.
I podsumowanie – droga pożarowa nie jest przeznaczona do ruchu pieszego. W konkretnym omawianym przypadku były tam wytyczone dwa zejścia z parkingu na chodnik, a te właściwie odśnieżone i utrzymywane. Sąd wskazał, że art. 5 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nakłada na właścicieli nieruchomości obowiązek uprzątnięcia błota, śniegi i lodu właśnie z chodników, a nie z wszystkich miejsc. (jm)
