Czy jest możliwość regulacji - w skali całego kraju - przepisów dotyczących miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych? Czy mogą być one bezpłatne? Na tak postawione pytanie stanowisko resortu infrastruktury przedstawił Andrzej Bittel. Wskazał na obowiązujące - znowelizowane w roku 2016 - przepisy. W sprawie opłat odesłał do samorządu.
W sprawie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych do ministra rodziny, pracy i polityki społecznej napisała posłanka Mirosława Nykiel. Adresat został zmieniony i ostatecznie to ministra infrastruktury pytała: Czy możliwa jest regulacja przepisów, tak aby osoby niepełnosprawne mogły w całym kraju korzystać z miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych a te, aby były bezpłatne? I uzasadnia: - Teraz w większości miast w Polsce stosuje się zasadę, że jedynie miejsca na niebieskiej kopercie są bezpłatne, a takich miejsc jest niewiele. Inne miejsca wyznaczone dla niepełnosprawnych są płatne, co często jest dużym wyzwaniem dla osoby, która ma problemy z poruszaniem się, ponieważ musi znaleźć osobę, która nadzoruje parking bądź podejść do parkomatu.
Stanowisko resortu infrastruktury. Kompetencje. Z upoważnienia ministra Andrzeja Adamczyka, stanowisko resortu przedstawił Andrzej Bittel. Po pierwsze wskazuje na kompetencje: - W sprawie pobierania opłat za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania przez osoby niepełnosprawne wyjaśniam, iż z obecnie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068) wynika generalna zasada odpłatności za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania (art. 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 13b ust. 1 ww. ustawy). Kompetencje w zakresie ustalania strefy płatnego parkowania, ustalania wysokości stawek opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania ustawodawca pozostawił właściwym organom samorządu terytorialnego - radzie gminy/miasta (art. 13b ust. 3). W ramach tych kompetencji samorząd może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane, a nawet zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników dróg (art. 13b ust. 4 pkt 1 i 2).
Opłaty za postój. - Ustawodawca nie przesądził jednak, którzy użytkownicy drogi mogliby korzystać z ww. przywilejów w zakresie opłat. Ocena potrzeby i zasadność wprowadzenia czy to strefy płatnego parkowania, czy to stawek opłat za parkowanie, powinna być dokonana przez ten samorząd, który najlepiej zna potrzeby swoich mieszkańców. Dlatego też, w tym zakresie pozostawiono swobodę właściwemu organowi samorządu. Nie oznacza to jednak dowolności w działaniu w przypadku, gdy rada gminy/miasta zdecyduje się na wprowadzenie strefy płatnego parkowania. Ograniczenie swobody działania w tym zakresie przez radę gminy/miasta zakreślone jest poprzez jednoznacznie wskazany przez ustawodawcę cel, jakiemu generalnie służy wprowadzenie opłat za postój.
Wyznaczanie miejsc parkingowych. - Wyznaczanie w strefie płatnego parkowania m.in. stanowisk przeznaczonych na postój pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową, ma na celu przede wszystkim to, aby osoba niepełnosprawna mająca znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się miała miejsce postojowe blisko wejścia np. do urzędu czy też innego budynku użyteczności publicznej. A zatem miejsca postojowe w strefie płatnego parkowania dla osób posiadających kartę parkingową powinny być i są lokalizowane jak najbliżej docelowego miejsca poruszania się osoby niepełnosprawnej. Ponadto miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach, mają większe wymiary w zakresie szerokości od pozostałych miejsc postojowych, w konsekwencji ma to umożliwić osobie niepełnosprawnej swobodne wysiadanie i wsiadanie do samochodu - przypomina Bittel.
Zmiana przepisów. W 2014 r. w życie weszła ustawa z dnia 23 października 2013 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1446), która dokonała szeregu zmian przepisów dotyczących osób niepełnosprawnych m.in. zmian w ustawie o drogach publicznych oraz ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W oparciu o doświadczenia krajów europejskich, wprowadzono wówczas także regulacje w zakresie ilości miejsc postojowych dla niepełnosprawnych.
I podsumowanie: - Reasumując, należy zauważyć, iż przepisy ww. ustaw przewidują bardziej dogodne ułatwienia w ruchu dla osoby niepełnosprawnej kierującej pojazdem i kierującego przewożącego osobę niepełnosprawną mającą trudności w poruszaniu się. Natomiast w zakresie odpłatności za postój w strefie płatnego parkowania, z uwagi na cel strefy tzn. zapewnienie rotacji pojazdów samochodowych, ocena potrzeby i zasadność wprowadzenia zwolnienia z opłat za postój powinna być dokonywana przez dany samorząd, który najlepiej zna potrzeby swoich mieszkańców jak i sytuację w zakresie deficytu miejsc postojowych na zarządzanym przez siebie terenie. (jm)