Rozpoczęło się procedowanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo przewozowe (druk sejmowy nr 870). Nowelizacja dotyczy umożliwienia przewoźnikowi pobierania od pasażera nieprzestrzegającego w transporcie zbiorowym obowiązku zakrywania ust i nosa opłaty dodatkowej, a w konsekwencji także usunięcia tego pasażera z pojazdu.
Do procedowaniu trafiła krótka nowela ustawy – Prawo przewozowe w brzmieniu: „Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 8) w art. 34a w ust. 1 pkt 1 lit. d in fine średnik zamienia się na przecinek i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) przebywania w pojeździe bez zakrytych ust i nosa, jeżeli obowiązek ich zakrywania został wprowadzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845 i 2112);”. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.” Tak więc przewoźnik będzie miał możliwość karania pasażerów niedopełniających obowiązku zakrywania ust i nosa. Karą może być także usunięcie z pojazdu. Dziś przewoźnik wzywał policjantów, ale najczęściej nie reagował. Jak to zauważyli posłowie: - Obecnie brakuje bowiem jasnej podstawy prawnej, która umożliwiłaby wyproszenie osoby narażającej innych pasażerów na zakażenie wirusem SARS-CoV-2 lub innym czynnikiem chorobotwórczym. Niestety.
W uzasadnieniu do projektu czytamy: „Projekt ustawy zakłada dodanie w art. 34a w ust. 1 w pkt 1 Prawa przewozowego lit. e w zaproponowanym brzmieniu, co zobligowałoby ministra właściwego do spraw transportu do określenia – w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej (obecnie obydwoma wskazanymi działami kieruje Minister Infrastruktury) w drodze rozporządzenia sposobu ustalania wysokości opłaty dodatkowej pobieranej w razie przebywania w pojeździe bez zakrytych ust i nosa, jeżeli obowiązek ich zakrywania został wprowadzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W związku z art. 34a ust. 2 w odniesieniu do gminnego, powiatowego i wojewódzkiego regularnego przewozu osób sposób ustalania wysokości opłaty dodatkowej pobieranej we wspomnianym przypadku określą odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa, a w m. st. Warszawie – Rada m. st. Warszawy. W związku z art. 15 ust. 2 oraz art. 33a ust. 7 i 8 ustawy zmienianej przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona mieliby także prawo ująć podróżnego i niezwłocznie oddać go w ręce Policji lub innych organów porządkowych. Należy podkreślić, że opłaty dodatkowej nie będzie można nałożyć na osobę, której obowiązek zakrywania ust i nosa nie dotyczy, a więc – w świetle obecnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1758, 1797 i 1829) – np. dzieci do ukończenia piątego roku życia czy osoby, które nie mogą zakrywać ust lub nosa z powodu całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim lub trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa. Proponuje się, by ze względu na zagrożenie, jakie epidemia COVID-19 stanowi dla zdrowia i życia, okres spoczywania ustawy został skrócony – ustawa miałaby wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.”
Projekt oczekuje na pierwsze czytanie w Komisji Infrastruktury.
Czy po uchwaleniu ustawy, przewoźnicy będą korzystali z nowych uprawnień? (jm)
