Ministerstwo Infrastruktury udostępniło robocze tłumaczenie wytycznych Komisji Europejskiej w postaci pytań i odpowiedzi w zakresie stosowania i przestrzegania przepisów ws. delegowania kierowców: w języku angielskim [kliknij] i w języku polskim [kliknij].
Wytyczne KE w zakresie stosowania i przestrzegania przepisów ws. delegowania kierowców. Od 2 lutego 2022 r. obowiązują przepisy dyrektywy (UE) 2020/1057 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r. ustanawiająca przepisy szczególne w odniesieniu do dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/UE dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniająca dyrektywę 2006/22/WE w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 tekst w języku polskim [kliknij]), dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego, jako część Pakietu Mobilności. Zgodnie z nowymi przepisami obowiązek delegowania kierowców spoczywa na przewoźnikach wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe typu kabotaż i cross-trade. Aby zapobiec mogącym się pojawić problemom interpretacyjnym, służby Komisji Europejskiej przygotowały i opublikowały wytyczne w postaci pytań i odpowiedzi w zakresie stosowania i przestrzegania nowych regulacji. Materiał ten jest dostępny w języku angielskim [kliknij].
***
PYTANIA I ODPOWIEDZI
w sprawie delegowania kierowców na podstawie dyrektywy (UE) 2020/1057
OŚWIADCZENIE: Pytania zostały przedłożone przez organy państw członkowskich, które są członkami grupy ekspertów Komisji ds. delegowania kierowców. Odpowiedzi zostały przygotowane przez służby Dyrekcji Generalnej ds. Mobilności i Transportu (DG MOVE) i nie stanowią zobowiązania Komisji Europejskiej. Jedynie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do dokonywania autorytatywnej wykładni prawa unijnego.
I DEFINICJE
1. Co oznaczają pojęcia "nadawcy" i "spedytorzy"?
Terminy "nadawcy" i "spedytorzy" nie zostały zdefiniowane w dyrektywie 2020/1057. Terminy te są jednak powszechnie stosowane w sektorze transportu i w prawodawstwie UE, np. w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 lub w rozporządzeniu (WE) nr 300/2008. Z informacji zwrotnych otrzymanych przez Komisję wynika, że rozumienie tych terminów nigdy nie budziło wątpliwości wśród organów ds. transportu drogowego i zainteresowanych stron. Ponieważ pojęcia te są specyficzne dla sektora transportu, jeżeli krajowe organy zatrudnienia potrzebują wyjaśnień dotyczących ich rozumienia, powinny skonsultować się z odpowiednimi organami transportu i uzyskać od nich wszelkie potrzebne informacje.
II. ZAKRES STOSOWANIA
2. Czy mając na uwadze, że art. 1 ust. 3, 4, 5 i 6 dyrektywy (UE) 2020/1057 stanowi, że kierowca wykonujący określone rodzaje przewozów w międzynarodowym transporcie drogowym nie jest uznawany za pracownika delegowanego w rozumieniu dyrektywy 96/71/WE, nie naruszając jedynie art. 2 ust. 1 tej dyrektywy, należy zastosować art. 2 ust. 2 dyrektywy?
Czy prawidłowa jest wykładnia, zgodnie z którą w celu ustalenia, czy dany kierowca jest czy nie jest pracownikiem delegowanym, zastosowanie znajduje art. 2 ust. 1 (pracownik delegowany to pracownik, który wykonuje swoją pracę na terytorium państwa przyjmującego przez ograniczony okres czasu), natomiast nie znajduje zastosowania art. 2 ust. 2 dyrektywy 96/71/WE (zgodnie z którym definicja pracownika znajduje zastosowanie zgodnie z prawem państwa członkowskiego, na którego terytorium pracownik jest delegowany)?
W art. 1 ust. 3, 4, 5 i 6 dyrektywy (UE) 2020/1057 przewidziano przepisy szczególne dotyczące stosowania art. 2 ust. 1 dyrektywy 96/71/WE w sektorze transportu drogowego. Wynika to w szczególności z motywu 7 oraz art. 1 ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2020/1057, w których stwierdza się, że są to przepisy szczególne dla tego sektora. Oznacza to, że w przypadkach, gdy kierowca przez ograniczony czas wykonuje swoją pracę na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo, w którym pracuje, nie należy go uważać za oddelegowanego do wykonywania czynności opisanych w art. 1 ust. 3, 4, 5 i 6 dyrektywy (UE) 2020/1057.
Ustępy te nie stanowią odstępstwa od art. 2 ust. 2 dyrektywy 96/71; w związku z tym artykuł ten ma nadal pełne zastosowanie w przypadku pracowników delegowanych w sektorze transportu drogowego. 2
3. Dlaczego w art. 1 ust. 7 dyrektywy (UE) 2020/1057 stwierdza się, że kierowca wykonujący przewóz kabotażowy jest uznawany za pracownika delegowanego na podstawie dyrektywy 96/71/WE, bez odniesienia do art. 2 ust. 1 tej dyrektywy, inaczej niż w wyżej wymienionych ust. 3-6 ?.
Artykuł 1 ust. 3, 4, 5 i 6 dyrektywy (UE) 2020/1057 odnosi się do sytuacji, w których kierowca byłby delegowany w związku z zastosowaniem art. 2 ust. 1 dyrektywy 96/71/WE, ale nie jest za takiego uważany ze względu na zastosowanie tych wyjątków. Artykuł 1 ust. 7 odnosi się do sytuacji, w której kierowcę należy uznać za delegowanego, a zatem nie stanowi on wyjątku od art. 2 ust. 1 dyrektywy 96/71/WE.
(cd. [kliknij])
Niezależnie od zapowiedzi Komisji Europejskiej o niezwłocznym opublikowaniu tłumaczenia na pozostałe wersje językowe UE, Ministerstwo Infrastruktury udostępnia w załączeniu robocze tłumaczenie tego dokumentu.
